Wat een geweldige manier om wakker te worden in je eigen cottage. Pa en ma, Kelly en Emma en Monique en ik hadden elke een eigen cottage. Een kleine huiskamer met een bank en kleine houtkachel, een badkamer met een ouderwets bad op pootjes en koperen kranen en natuurlijk een ouderwets bed. Gisteravond had ik de kachel al aangestoken waarna de kamer heerlijk warm geworden was. Monique en ik hebben lekker op de bank zitten keuvelen waarna we heerlijk geslapen hebben. Om half zeven stapte Monique het bed uit om de kachel weer aan te steken. Na wel drie pogingen lukte het haar eindelijk om de kachel aan te steken waarna ze ijskoud weer tegen me aan kroop.

Om negen uur werd een heerlijk ontbijt bezorgd met pittige worstjes, een soort wentelteefjes met vruchtensaus met appels en een schaaltje vers fruit. Een luxe verwenning en een goede manier om de dag te starten.

Na het ontbijt trokken we weer verder langs de kust. Mooie vergezichten, ruige kusten afgewisseld met zandstranden. Op een gegeven moment vloog er een roofvogel naast / boven ons met een visje in zijn klauwen, een heel apart gezicht. Op een groot strand aan de kust zagen we een groot aantal zeehonden zonnen. Het spel met de golven en het geklauter op de kant was een vermakelijk gezicht. Nog even later zagen we een groepje pelikanen langsvliegen. Wat een apart gezicht.

Op een gegeven moment zijn we bij een pittoresk plaatje koffie gan drinken. De dames waren erg wispelturig. Eerst wilden alleen ma en ik wat lekkers, toen volgde Monique en later moest ik weer twee taartjes halen, voor pa en Emma. Monique had een soort noten/ chocolade taart genomen en Emma een slagroomtaartje. Halverwege had Emma er geen trek meer in en ruilde de helft met Monique. Die had er na een paar happen ook genoeg van en schoof het weer door naar mij. Emma zat ondertussen wel te genieten van het noten/chocolade taartje. Toen ze ook daar geen trek meer in had, stopte ze het restant in een doggybag om het later op te eten. Monique had het nakijken.

Nadat Monique een tijdje had gereden, was het op de snelweg richting San Francisco weer eens tijd om te wisselen van bestuurder. Ik kwam op het geweldige idee om dat te doen op een plek waar truckers hun remmen kunnen controleren. En – daar eenmaal gestopt – opper ik om meteen even iets te drinken.  Stopt er al snel een motoragent naast ons en vraagt of we nog meer te drinken hebben. Waarop ik hem natuurlijk meteen een beker jus d’orange aanbiedt. Hij moet er hartelijk om lachen, vraagt of alles in orde is en rijdt dan weer door.
Rond drie uur naderden we de Golden Gate brug. Wat een imposant gevaarte, we werden er stil van. Voor de brug was een uitkijkpunt waar we heen gingen. Het was een schitterend uitzicht op de brug, de baai, het eiland Alcatraz en de skyline van de stad. Enorm mooi en imposant. De rit over de brug vielo mij een beetje tegen omdat ik op het verkeer moest letten. De tol van $6 was de prijs meer dan waard.

Het was nog knap lastig om een een hotelletje te vinden, want de meeste waten al volgeboekt. Na wat zoeken konden we gelukkig toch twee kamers krijgen (met parkeerplaats) en internet. Ook wel makkelijk. Daarna zijn we naar pier 39 gereden waar allerlei winkeltjes, restaurants e.d. zijn. Voor Pa zijn we even langs de haven gelopen waar natuurlijk allerlei zeiljachten lagen. ‘s Middags hadden we er al verschillende zien zeilen en met de sterke wind die er was gingen de jachten flink schuin.

Aan de andere kant van de pier lag een grote groep zeeleeuwen te zonnen op pontons. Een ware attractie waar de nodige foto’s van genomen zijn. Daar ook een hapje gegeten. Heerlijke fish en chips op zijn Amerikaans (en die smaakt dus beter dan de Engelse fish and chips). Op de terugweg zijn we nog even bij het Hardrock Cafe San Francisco geweest waar Monique een T-shirt gescoord heeft. In een andere winkel hadden we nog gesigneerde gitaren gezien van o.a Eric Clapton. Het waren helaas niet de originele gitaren van de gitaristen. Sterker nog: het waren gitaren van een B-merk van Fender, die door de handtekening ca. 8x zoveel waard zijn geworden dan wat zo’n gitaar normaal kost).

Op weg naar huis zijn we nog even door de wijk gereden voor een sight-see tour. De wegen gingen stijl omhoog en aar beneden. Wat een schitterende vergezichten zag je soms.

Nu gauw gaan slapen want morgen ben ik jarig 🙂

John